Iedereen kent Lissabon en Porto, maar daar tussenin vind je een (nog relatief onbekende) regio vol met historische steden en dorpjes. Centro de Portugal vormt het culturele hart van het land en ik vond het een feest om hier doorheen te reizen. Mijn eerste reis door deze regio bracht mij langs verschillende UNESCO highlights. In deel 1 van dit reisverslag namen we je al mee naar het heuvelachtige Côa Valley en de eeuwenoude universiteitsstad Coimbra. In dit tweede verslag laat ik je de rest van de regio Centro de Portugal zien.

Convent van Christus UNESCO Klooster in Tomar

Vanuit Coimbra zijn we in een uurtje naar Tomar gereden. Een eeuwenoud stadje dat in 1162 gesticht werd door de Orde van de Tempeliers. Hoog op een heuvel vestigde ze hier hun hoofdkwartier om de stad te beschermen tegen indringers. Het Convent de Christo klooster staat sinds 1983 op de Unesco Werelderfgoedlijst en is een must-visit voor cultuurliefhebbers. Het grote complex wordt omringt door torenhoge muren en sinaasappelbomen. Het kasteel is in de loop der tijd meerdere keren verbouwd en daarom tref je er verschillende bouwstijlen aan. Lopend door de gebouwen maak je een reis door de geschiedenis.

In dit artikel kunnen affiliate links staan. Mocht je iets via deze links aanschaffen, dan ontvangen wij een kleine commissie – wat jou niets extra’s kost! Een win-win situatie en zo houden we deze site vrij van banners en advertenties.

Het historische aquaduct van Tomar

Vanuit Tomar zijn we vervolgens doorgereden naar het zuiden, maar iets buiten het centrum hebben we een stop gemaakt bij een gigantisch bouwwerk. Een aquaduct met een lengte van bijna 6 kilometer slingert hier namelijk door het prachtige Portugese landschap heen. Eeuwen geleden werd Tomar dankzij dit ingenieuze aquaduct van water voorzien. Ik klim een van de torentjes in en loop al fotograferend over de oude stenen van dit immense bouwwerk. Er is geen toerist te bekennen en ik geniet van de rust en het adembenemende uitzicht.

Het UNESCO klooster van Batalha

Na een korte autorit kwamen we aan bij het Batalha klooster. Dit vond ik persoonlijk het mooiste klooster van de regio. De bouw duurde meer dan honderd jaar en het Gotische monument is eigenlijk nog steeds niet voltooid. De begraafplaats waar de koning zou moeten komen te liggen is zelfs nooit afgebouwd en het graf is daarom onder gebracht in een andere kapel.

Een gids van het klooster nam ons mee langs de prachtig gedecoreerde ruimtes en vertelde ons meer over de bijzondere details die in de muren gegraveerd zijn. Normaal gesproken kun je het dak van het gebouw niet bezoeken maar de gids maakt voor ons een uitzondering en we volgen hem door een piepklein trappenstelsel. Het is er donker en bewapend met het licht van onze mobiele telefoons trotseren we de claustrofobische ruimte.

Eenmaal boven aangekomen volgt de langverwachte beloning. Ik loop onder de eeuwenoude bogen van het gebouw door en kijk uit over de binnentuin die gevuld is met een labyrint van bomen. Daarachter zie ik de heuvelachtige omgeving van Baltaha, wanneer de zon langzaamaan begint te zakken. Het is jammer dat deze plek normaal gesproken niet toegankelijk is voor het publiek want het voelt heel bijzonder om hier te staan.

Fatima: Het bedevaartsoord van Portugal

In 1917 zagen drie herderskinderen ten zuiden van Porto en ten Noorden van Lissabon de verschijning van de Heilige Maagd Maria. Maria zou destijds drie geheimen met hen gedeeld hebben. Ze schetste een beeld van de hel, riep in een gebed op tot de bekering van Rusland (wat later een verwijzing zou zijn naar de ondergang van het Sovjetrijk) en ze zou de aanslag op Johannes-Paulus II voorspeld hebben. Dit alles zou gebeurd zijn in Fatima.

Tegenwoordig is Fatima een van de bekendste bedevaartsoorden ter wereld. Jaarlijks bezoeken zo’n vier miljoen mensen deze plek. Pelgrims van over de hele wereld komen hier naartoe om offers te brengen aan Maria en kaarsjes aan te steken voor hun overleden dierbaren. Vanuit Porto en Lissabon komen ze zelfs lopend naar deze bedevaartsplaats. Op hun knieën schuifelen ze vervolgens al biddend over het centrale plein in de richting van de grote basiliek. Een bijzonder aanzicht, ook voor niet gelovigen.

De neo-barokke bassiliek werd in 1944 gebouwd en staat in groot contrast met de moderne kerk die aan de andere kant van het plein staat. De Santíssima Trindade kerk is namelijk hypermodern en bied plaats aan ruim 9000 mensen. Iedere avond is er een lichtprocessie op het plein en in mei en oktober worden elk jaar de bedevaartdagen gehouden op de 12e en de 13e van de maand. Op deze dagen herdenkt men de verschijningen van Maria aan de herderskinderen.

Een uniek boutique hotel in Fatima

Op slechts 500 meter van de bedevaartsplaats, verbleef ik in een van de mooiste boutique hotels die Centro de Portugal rijk is. Luz Charming Houses is niet zomaar een hotel. Het is meer een een klein dorp met een aantal huisjes, een zeer bijzondere wellness ruimte en een mini-boerderij. Heel kleinschalig en alle accomodaties zijn compleet gerenoveerd. Als je over het terrein loopt waan je je in een historische dorpje. Binnen ziet het er echter heel anders uit. Charmante ruimtes gevuld met prachtige design spullen, mintgroene houten meubels en vrolijke accessoires. Werkelijk alles bij Luz Charming Houses ziet er sfeervol uit!

Het klooster van Alcobaça

De volgende ochtend rijden we vanuit Fatima door naar Alcobaça. Een klooster dat sinds 1989 eveneens op de UNESCO Werelderfgoedlijst staat. Sober qua inrichting maar wel bijzonder vanwege de geschiedenis. Je kunt hier namelijk de graftombes van Pedro en Inês bezoeken. Dit zijn de hoofdpersonen uit het bekendste Portugese liefdesverhaal. In de kerk liggen ze tegenover elkaar in rijkelijk versierde graftombes.

Het plaatsje Alcobaça staat ook bekend om de vele zoete lekkernijen. Tegenover het klooster vind je banketbakker Pastelaria Alcôa. In 2014 is hun Pastel de Nata bekroond tot de beste van Portugal. Deze mierzoete gebakjes heb ik talloze keren gegeten in Lissabon maar ik moet toegeven dat ze hier het beste smaken. Als je in Alcobaça bent moet je deze dus zeker even gaan proeven!

Peniche: De surfspot van Portugal

Op het schiereilandje Peniche gaan we op de laatste dag lunchen in een van de restaurants bij de oude vissershaven. Peniche staat vooral bekend als de Portugese hotspot voor surfers. Begrijpelijk want de golven zijn torenhoog en zien er behoorlijk dreigend uit. Door de sterke branding klotsen ze in rap tempo tegen de puntige rotsen aan die meters boven de zee uitrijzen. Dit is dus echt een plek voor de extreme watersport fanaten.

Pittoreske straatjes in Óbidos

Mijn reis door Centro de Portugal eindigt in Óbidos. Een middeleeuws plaatsje dat door heel veel toeristen bezocht wordt. Het ligt namelijk bovenop een berg en bestaat uit blauwe pittoreske straatjes en wit / gele huisjes. Fotogeniek maar toeristisch tegelijk.

Ik slenter door de straatjes, blader door de oude boeken in een van de boekwinkels, knuffel met de honden op straat en zwaai de lokale schoolkinderen gedag. Ondanks de velen toeristen heeft Óbidos iets sfeervols en charmants. De straatjes worden opgevuld met gitaarmuziek en de geuren van Portugese hapjes komen je te tegemoet.

Bij de vele kraampjes langs de straten verkopen ze Ginja de Óbidos, een kersenlikeur dat in een bekertje van chocolade geschonken wordt. Ik krijg er ook een aangeboden en gooi het mierzoete drankje snel achterover. Vervolgens loop ik door naar het kasteel, vanwaar je prachtig uitzicht hebt over de stad.